De winnaarsmentaliteit van Ilia Topuria: "Ik maak me geen zorgen dat ik mijn ongeslagen reeks verlies, want ik weet dat ik die tot het einde volhoud."

Ilia Topuria is een echte ster geworden. Binnen zijn sport, Mixed Martial Arts (MMA), heeft hij het hoogst haalbare bereikt. Hij werd UFC-kampioen door een historische figuur als Alexander Volkanovski te verslaan. Maar El Matador vertrouwt niet op de situatie en is alvast op weg naar de lichtgewichtklasse (70,3 kilo of 155 pond) om zijn tweede titel te bemachtigen. Datum en locatie zijn vastgesteld: 28 juni bij UFC 317 . Wij moeten alleen weten of het Islam Makhachev of Charles Oliveira wordt.

Maar wat hem tot een groot fenomeen heeft gemaakt, zijn niet alleen zijn vaardigheden in de kooi. Ook zijn daden buiten de sport en zijn mentaliteit hebben invloed gehad, waardoor hij een groot voorbeeld is voor de jeugd. Sinds hij bij het bedrijf van Dana White is gaan werken, hanteert hij hetzelfde discours als vandaag de dag. Hoewel veel mensen hem arrogant noemen, legt hij uit dat het komt door het vertrouwen in het harde werk dat hij doet. "Ik doe alles wat ik kan. Ik maak me niet al te veel zorgen over het verliezen van mijn ongeslagen record , want ik weet dat hij mijn partner zal zijn tot ik deze sport verlaat. Ik weet al dat ik ga winnen , ik zou niet aan een wedstrijd meedoen als ik niet wist dat ik zou winnen," zei El Matador in El Hormiguero.

Maar toch bereikt het steeds meer mensen, waardoor de werkelijke betekenis van zijn woorden niet begrepen wordt. Topuria staat erom bekend dat hij zijn ruzies verkoopt door middel van trash talk , een manier om de spanningen via woorden op te voeren. Dit doet hij tijdens persconferenties en op sociale media. In de ogen van het publiek wordt hij in de film vaak afgeschilderd als de 'slechterik'. Maar voor de Spaans-Georgische taal is dit niets nieuws. «Het duurde een tijdje voordat ik begreep dat elke kritiek een bekentenis is. Wat je bij anderen ziet, zie je eerst bij jezelf. Er is in mijn leven nooit constructieve kritiek gekomen. "Meestal let ik er niet op ," zei hij zelfverzekerd.

En hoewel je zou denken dat rivaliteit in een sport als deze verder gaat dan klappen, en dieper doordringt tot de kern van het wezen. Maar verder van de realiteit. "Er is geen wrok die uit het hart komt, iedereen vecht voor zijn familie , ik vecht voor de mijne, uiteindelijk is het gewoon sport. We zijn partners. "Allereerst vecht ik voor mezelf; het is wat ik altijd al heb gedaan sinds ik een schuldgevoel had. En dan doe ik het uiteraard voor mijn familie; "Het is een geweldige drijvende kracht ", verklaarde Topuria.

Uiteindelijk doet iedereen die een achthoek betreedt, dat om zijn eigen redenen. Ze willen gewoon hun werk doen en voor voedsel zorgen voor de mensen thuis , zelfs als dat betekent dat ze daarvoor tegen de persoon voor zich aanlopen. Daarom is het niet alleen nodig om over goede fysieke vaardigheden te beschikken en een gevechtsmeester te zijn. Je hebt bovendien een mentaliteit nodig die net zo sterk is als je lichaam om de uitdagingen van deze sport aan te kunnen.